بازتاب گیاهان و درختان در شعر محلّی کهگیلویه و بویراحمد

در ادبیات فارسی و ادبیات لری به­عنوان یکی از شعبه‌ها یا هم­ریشه‌های این زبان، از قدیم توجّه و استفاده از عناصر طبیعت رواج گسترده‌ای داشته­است. مطالعه و بررسی ادبیات قوم لر اعم از شعر و نثر نشان می‌دهد که عناصر طبیعی و مناظر و مضامین حاصل از آن­ها بیشترین کاربرد را در سروده­ها و نوشته‌های این قوم دارد. این عناصر شامل کوه‌ها، جنگل‌ها، درختان، گیاهان، برف، باران و... می‌شوند و به همان سادگی و بی‌پیرایگی طبیعت در شعر شاعر لر بازتاب یافته است. در این میان درختان و گیاهانی هستند که در بازتاب دادن این نگاه نوستالوژیک و احساسی نقش پررنگ‌تری را بازی می‌کنند. از این منظر گیاه معطّر چویل بیشترین تأثیرگذاری را در بیان رابطۀ عاشقانۀمعاشیق دارد. کاربرد درخت بلوط در شعر لری نشان دهنده‌ی استقامت و نیرومندی افراد این قوم دارد و نماد عزّت و افتخار قوم لر است. درختانی مانند چنار و بید به خاطرسایه‌ی دلکش وآرام­بخش آن­ها مورد توجّه هستند. درخت­بوته­ای بنگرو نماد بی­ارزشی وبی­فایدگی در شعر لری به حساب می­آید.